غرق شدن با اعمال شاقه! وحید حاج سعیدی

یادش به خیر ... یک زمانی مردم آنقدر کار درست و آدم حسابی بودند که در آب دیده و امواج پر تلاطم گیسوان یار که جای خود دارد، گاهی در یم احسان و معارف و هنر نیز غرق می‌شدند تا جایی که فردوسی خدا بیامرز مجبور بود مثل اداره هواشناسی هشدار سطح نارنجی صادر کند که نمی‌دونم «مشو غرق ز آب هنرهای خویش» و باقی داستان ...

اما الان دوره زمانه پشت و رو شده و خلق الله در چیزها و جاهایی غرق می‌شوند که گناه و مادیات و هوسرانی جزو خوبای داستان است. اما این همه داستان نیست و این لابلا هم یک عده آدم ولتاژ پائین و آب ندیده غرق شدن در آب دریا، آن هم فقط دریای کاسپین را در دستور کار خودشان دارند و تابلوهای هشدار دهنده و پرچم سیاه و ... را به پشیزی نمی‌انگارند!

این عزیزان ظاهراً شعر شهریار علیه الرحمه را خیلی جدی گرفته اند که « کشتی ای را که پی غرق شدن ساخته اند/ هی به جان کندن از این ورطه برانیم که چه؟» و دوست دارند قبل از اینکه گارانتی کشتی تمام شود، آن را صحیح و سالم تحویل صاحبش دهند!

بعد هم در طوفانی که « کند غرق کشتی به دریای چین» بلاتشبیه زور می‌زنند با شلوارک مامان دوزی که ایضاً پارچه اش را همان کشتی های چینی به مقصد رسانده اند، ادای مرحوم پرویز کیانی نهنگ دریای خزر و اسطوره شنای کشور * را در بیاورند که یقین داریم سر آخر «یکی داستان هست پر آب چشم!»

یعنی این همه دریا و رودخانه و استخر و آب بندان و حوض و خزینه در کشور وجود دارد عهدی شما باید بیائید و خودتان را در دریای شمال آن هم بدون هیچ فضیلتی به کشتن بدهید؟! باور بفرمائید فقط کافی است خبر احتمال یک تعطیلی چند روزه آن هم با سویه نیم بند و محتمل، از سوی یکی منبع نه چندان معتبر رسانه ای شود. خلق الله گردنه گدوک را هم رد کرده اند و له له می‌زنند تا خودشان را زودتر به دریا برسانند و با شلوارک تنی به دل آب بزنند و عکس هایشان را برای دوستان استوری کنند و زریش هم بنویسند «جاتون خالی رفته بودیم شمال!»

حقیقتاً این اراده و همتی که عزیزان برای حضور ترافیک خیز و چند ساعته در شمال و دریای کاسپین معطوف می‌دارند، اگر برای انجام امر خداپسندانه و ارزشمندی مثل ورزش به ویژه شنا صرف می‌شد نه تنها آمار غرق شدگی در این دریای پر گهر پائین می‌آمد بلکه الان نصف طلاهای بازیهای آسیایی و المپیک از گَل و گردن این گردشگران شمال دوست آویزان بود و ما را با افاده آن زخمی می‌کردند! تا نظر شما چه باشد؟!

*پرویز کیانی شناگر برجسته گلستانی در ۱۶ آذر ۱۳۱۴ در محله باغ پلنگ گرگان متولد شد. وی از ۵ سالگی شیفته آب و شنا شد و در دوران ورزشی اش از شرق تا غرب دریای خزر در محدوده کشور ایران را با شنا به صورت رفت و برگشت در چندین روز طی نمود. وی در حالی که قصد رفتن به آب‌های منطقه مثلث برمودا در اقیانوس اطلس را داشت، در ۲۴ مهر ۱۳۷۱ در سن ۵۷ سالگی در اثر ایست قلبی درگذشت.